Some more of that jazz

1. George Benson - Because / Come Together 7:22'
2. Charlie Parker - Just Friends 3:28'
3. Yusef Lateef - Woodward Avenue 2:10'
4. Herbie Hancock - Oh! Oh! Here He Comes 3:57'
5. Brother Jack McDuff - Flat Backin' 10:09'
6. Kenny Burrell - Out of this World 4:14'
7. Gary Burton Trio - Sir John 4:07'
8. Nina Simone - African Mailman 3:05'
9. Eddie Harris - Clifford Jordan 3:25'
10. Barney Kessel & Red Mitchell - Summertime 7:01'
11. Franco Ambrosetti & Uri Caine Trio - African Breeze 2:04'
12. Quartet Tres Bien - Bosse Tres Bien 5:50'
13. Yusef Lateef - Livingston Playground 3:33'
14. Ελευθερία Αρβανιτάκη - Ηριδανός 3:13'
15. Benjamin Schaefer Trio - the City Awakens 7:24'

Με αφορμή αυτό το post του Thas.

Κλικ, κατεβάζετε το *.rar αρχείο και κάνετε extract μέσα σε ένα φάκελο. Τα κομμάτια είναι μυξαρισμένα με τη σειρά, αλλά μπορείτε να τα ακούσετε και αυτόνομα στο search (προοδεύσαμε στα κόλπα).

Η δική μου εικόνα είναι αυτή της Αθήνας του Ιούνη, με την τέντα της διπλανής να χτυπάει από τον αέρα, τα περιστέρια να γουργουρίζουν στα ρείθρα, στο σούπερ μάρκετ να σε κοιτούν καχύποπτα μετά και την πρόσφατη ληστεία όπου τα κλοπιμαία τρόφιμα μοιράστηκαν στην λαϊκή, όλα καλά. Καμιά φορά μοιάζει λίγο με Αφρική, η ζέστη χτυπάει κόκκινο στο σαλόνι, ειδικά το πρωί και ειδικά όταν κάνεις έρωτα, αλλά όλα καλά, όλα καλά. Χτες πήγα τη μηχανή για σέρβις στου Ζωγράφου και περπάτησα ένα σκασμό δρόμους με εύθραστη επιτυχία, πάλι εδώ θα γυρίσω, ψάχνω για εκείνο το groovy μπαράκι που λέγαμε, όπου θα μπορώ να παίξω το African Mailman της Nina Simone και να είναι καλοκαίρι. Πάρος φέτος, λίγο. Την απήγαγε ο Λαζόπουλος με τους νέους του φίλους -Πάριο, Ψινάκη και λοιπούς. Είμαστε και γείτονες, τρομάρα του. Να τον πετύχω στο Καλάμι κανένα πρωί που θα γυρνάμε ευτυχισμένοι μετά από νυχτερινό μπάνιο, να με φάει η σκόνη του Λαρισαίου μπαστουνόβλαχου με τη βίλα και να με πετάξει στην άκρη του δρόμου το γκραν τσερόκι του με τα φυμέ τζάμια - σα δεν ντρεπόμαστε λέω 'γω. Όλα καλά. Όλα καλά. Οι εφήμεροι αυτής της ζωής καταστρώνουν τα σχέδια τους την ώρα που ο Bird φυσάει γενναιόδωρα το σαξόφωνό του στα αχνιστά νέφη της αιωνιότητας.
Some More of that jazz, before they come and take me

.