Jan 1, 2010

(My) famous last words

Πέρυσι, τον Μάρτιο τo blog του Ελεύθερου Σκοπευτή συμπλήρωσε αισίως τρία χρόνια στο δίκτυο, στη διάρκεια των οποίων χόρτασα bitchiness και γλέντια, εκτόνωση και επικοινωνία, μουσικές και σιωπές, γνωριμίες αξιόλογων ανθρώπων όσο και αποστροφή, χαρές και λύπες.

Στα τρία αυτά χρόνια, πιστή στο όνομα – εξαγγελία του blog της, η Mantalena τα έβαλε με όλα και με όλους -ειδικά αυτούς που συμπαθούσε πιο πολύ-,
έγινε κομμάτια, πήγε δυο φορές στο νοσοκομείο και επιβίωσε, πήρε στήλη σε εφημερίδα, παραιτήθηκε, χώρισε, ξενοπήδηξε, τα ξανάφτιαξε, τυπώθηκε σε βιβλίο με τα Καπέλα στα Φώτα, της την έπεσαν οι μπάτσοι, της την έπεσε ο Τσαγκαρουσιάνος, της την έπεσαν γκομενικά μέσω δικτύου άνδρες και γυναίκες χωρίς ανταπόκριση («δεν τα φτιάχνω εγώ με blogger αγάπη μου, ούτε κόκα δε σνιφάρω μαζί τους»), στεναχώρησε ανθρώπους πίσω απ’ το blog-προσωπείο τους και στεναχωρήθηκε κι αυτή, έγραψε postάκια για άλλα blogs, επέμεινε να γράφει πάντα αυτό που έβλεπε, χαλώντας την καρδιά της – τουλάχιστον στην αρχή.



Τελευταία όμως, άρχισε να κοιμάται περισσότερο βαθειά απ’ ότι με είχε συνηθίσει.

Στην αρχή δεν έδωσα σημασία. Θα είναι, σκέφτηκα, επειδή, η ψυχανάλυσή της πάει καλά και βρίσκει σιγά σιγά την εσωτερική της γαλήνη. Ή ίσως πάλι, να ηρέμησε – αλλά όχι, δεν έχανε την ευκαιρία να με διαψεύδει – κάτι σαν "κάνε το λάθος να με ξυπνήσεις και θα δεις τι έχεις να ακούσεις".
Η αλήθεια όμως, είναι ότι η Mantalena είμαι εγώ. Όπως αλήθεια είναι και όλα τα παραπάνω, στην προηγούμενη παράγραφο. Όπως αλήθεια ήταν πάντα οτιδήποτε έγραψα σε αυτό το blog, εκτός ίσως από το πραγματικό μου όνομα. Ποιον όμως μπορεί να ενδιαφέρει αυτό; Μόνο κάποιον Χατζηγάκη και το συζητούμενο σχέδιο νόμου του για το δίκτυο, άντε και κάτι φασισταριά –ένθεν και κείθεν- που ενδιαφέρονταν να μάθουν ποιος είναι τι, γιατί πίστευαν ότι όλοι δίνουμε την ίδια σημασία στο φύλο και στο χρώμα των άλλων.

Μια ακόμη αλήθεια, είναι ότι μπορεί να είμαι "δύσκολος άνθρωπος", αλλά δεν είμαι κανένας σπουδαίος άνθρωπος.
Την εποχή που θα έπρεπε να σπουδάζω, εγώ αλήτευα με συγκροτήματα και όταν θα έπρεπε να εντρυφώ σε αυτά που πίστευα και αποτελούσαν πεποιθήσεις μου στο κάτω κάτω ρε διάολε, ώστε να διαθέτω σήμερα, στοιχειώδη τουλάχιστον επικοινωνιακά πολεμοφόδια επιχειρηματολογίας, εγώ προτιμούσα να τη βρίσκω με παρέα στο κρεβάτι (and don’t worry, I still do).



Mε λίγα λόγια, «δεν είμαι μορφωμένος», γι’ αυτό τα είχα πάρει τότε στο κρανίο με την άδικη επίθεση εναντίον της Κωνσταντίνας στην Καβάλα, όπου ένα μάτσο χάλιες, την κατηγόρησαν ακριβώς με αυτή τη φράση.
Δεν τέλειωσα ποτέ την Πάντειο (ευτυχώς), πάει πολύς καιρός που δεν διαβάζω όσα βιβλία θα ήθελα –ας όψεται η καταραμένη η βιοπάλη, δεν έχω γνώσεις ιδιαίτερες για τίποτα – με την έννοια της εξειδίκευσης, εκτός από το να βάζω μουσική σε μπαράκια κι αυτό όμως, το κάνω μάλλον ιδιοσυγκρασιακά και ελάχιστα επαγγελματικά, θέλω να πω, μπορεί να βγαίνει ένας μισθός απ’ αυτό και να είμαι καθ’ όλα επαγγελματίας, αλλά μην περιμένεις να ακούσεις το τελευταίο κομμάτι της Madonna ας πούμε ή ο,τιδήποτε μπορεί να διαθέτω αλλά τυγχάνει να ΜΗ μ’ αρέσει.

Όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μου, που συνέβησαν από σπόντα, έτσι ακριβώς βρέθηκα και να γράφω - να σκεφτείς, ήταν η ακριβώς επόμενή μου δουλειά, μετά από εκείνη του πωλητή/φορτοεκφορτωτή σε ένα κατάστημα με ανταλλακτικά μοτοσικλέτας στον Σταθμό Λαρίσης, το οποίο δεν υπάρχει πια.
Έχω μια στοιχειώδη σχέση με τη γραφή – αν και όχι με την έννοια που μπορεί να φαντάζεται κάποιος συνωμοσιολόγος.

Με μεταφράσεις σε manual βιντεοπαιχνιδιών ας πούμε (τα 'χουμε λιώσει γιατρέ), με στιχουργική, με κείμενα για το ραδιόφωνο ή τη lifestyle «δημοσιογραφία του γραφείου» - με μια λέξη «παπάρια», όπως θα έλεγε και η Mantalena δήθεν αδιάφορα, στρώνοντας το παντελόνι της στο γόνατο ύστερα από ένα βαθύ κάθισμα.
Είδατε ποτέ να γράψω κάτι γι' αυτά στο blog;
Όχι - και ευτυχώς να λέτε.
Ποτέ δεν πήρα σοβαρά τον εαυτό μου, ποτέ δεν θέλησα να γράψω για ο,τιδήποτε με απασχολεί προκειμένου να εξασφαλίσω τον επιούσιο.

ΟΚ, μπορεί το MantalenoBlog να έβγαζε μια πολιτική άποψη, αφοριστική τις περισσότερες φορές, μπορεί να άγγιζε τα όρια της εμπάθειας η εμμονή μου με ορισμένους άλλους ιστολόγους, αλλά μη γελιέστε: έτσι κι αλλιώς θα μου τη σπάγατε, ρε σεις. Είστε αυτοί που είστε, φρόντισα λοιπόν να εφοδιάσω το Mantalenoκoρίτσι με κάθε είδους έπαρση που θα χρειαζόταν για να τα βγάλει πέρα απέναντι στην αλαζονική σας ηλιθιότητα.


Εν ολίγοις, ό,τι διαδραματίστηκε εδώ ή αλλού στο δίκτυο με το nickname της Mανταλένας, τα ασπάζομαι, εννοείται.
Λυπάμαι αν βρίσκω τα ιστολόγια των πάλαι ποτέ "αξιόλογων ιστολόγων" των λινκμπλογκς νοσηρά,
λυπάμαι που το free press σας είναι μια σπατάλη χαρτιού και εξορισμού κάλπικο όταν κλέβει τον Guardian ή προσπαθεί να πρωτοστατήσει σε "τάσεις" - δεν υπάρχουν πια τάσεις κυριέ μου,
λυπάμαι που έβρισκα τα linkblogs του VrypanMonitor παθογενή και συνέπειά αυτού, ήταν η άγνοιά μου να με οδηγήσει στο να ζητώ με θράσος και αυθάδεια να εξαιρεθώ από τον aggregator,
λυπάμαι που δεν έκρυψα ποτέ ότι υπάρχουν posts του Pitsirikos με τα οποία εξοργιζόμουν και άλλα με τα οποία γελούσα μέχρι δακρύων,
λυπάμαι που από τους αγαπημένους μου ιστολόγους όταν ξεκινούσα, μόνο η Μαρκησία του Ο. γράφει πια.

Απ' την άλλη όμως, that's life. And that’s the fuckin’ truth (Ruth). Αν ψάχνετε για δημοσιοσχετίστικα φιλικά σχολιάκια, ο Ελεύθερος Σκοπευτής δεν ήταν ποτέ το ενδεδειγμένο blog.



Τρία χρόνια και κάτι μέρες μετά, λοιπόν (σιγά μη τις μετρήσω κιόλας Ανδρέα μου), φτάσαμε στο τέλος.
Η Mantalena επιτέλεσε τον σκοπό της και μου στοίχισε και λιγότερα από την ψυχανάλυση, αν πιστέψω τουλάχιστον αυτά που μου μετέφερε για τον δικό της ψυχαναλυτή, ο οποίος λέει, την πηδούσε τακτικά γιατί την είχε κάνει να πιστεύει ότι αυτό θα τη γλύτωνε από την ψυχασθένεια («θεωρεί την κυκλοφορία του αίματος, ζήτημα επείγον», μου επαναλάμβανε συνεχώς). Άσε το οικονομικό!

Επιπλέον, αυτό το blog -χρειάζεται να το πω;- «με έκανε να γνωρίσω αξιόλογους ανθρώπους» (έτσι δεν γράφουν όλοι όσοι σταματάνε το blogging;), καθώς και πολλά άλλα πράγματα που κάνουν τους ανθρώπους αστείους, ζεστούς, μικρόψυχους ή γενναιόδωρους, διάφανους στα μάτια ενός παρατηρητή όπως εγώ.


Το τελευταίο μου αυτό post απευθύνεται σε όσους έκαναν τον κόπο να διαβάσουν μέχρι αυτό το σημείο - σύμφωνα με το counterάκι μου είναι οι ίδιοι 300 πάνω - κάτω άνθρωποι που με διάβαζαν πάντα, ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ, αγόρια, κορίτσια ή αγορίτσια, από την Άγκυρα ή την Κοπεγχάγη, τη Θεσσαλονίκη η την σιωπηλή ερημιά των αστρικών τοπίων.

Δεν προτίθεμαι να επιστρέψω παρά μόνο αν έρθει η Δευτέρα Παρουσία.


μανταλενομούτς



Update
Έπεσα πάλι πάνω σε αυτό το παλιό post με θέμα τα blogs (οι εφημερίδες μόλις άρχιζαν να μας ανακαλύπτουν) από τις good old days, όταν γινόταν πραγματική φάση στα comments και οι καλησπεράκηδες δεν είχαν φτιάξει ακόμη δικά τους ιστολόγια.

.

40 comments:

Mantalena Parianos said...

Αφήνω ανοιχτά τα σχόλια για να μου γράψετε καλά λογάκια, τι νομίσατε;

καλή συνέχεια και καλή τύχη σε όλους
- ειδικά σε όσους θα τη χρειαστούν περισσότερο απ' ότι εγώ

-keimgreek- said...

i mantalena anikei sto lao!!! de mporeis na mas tin pareis etsi.

Στέφανος Πασχαλίδης said...

σε ευχαριστώ για τη συντροφιά
ήσουν απολαυστική ώρες ώρες
καλή επιτυχία σε ότι θές να κάνεις και να περνάς καλά

Anonymous said...

ψόφα καργιόλα

Anonymous said...

Ήρθα! Γύρνα πίσω!

Anonymous said...

Έλα, ρε!
Sorry to see you go, kid.
Αλήθεια.
But have fun anyway.

Jimmy Bloody Rose said...

Μανταλενάκι, έλα! Δεν αφήνεις τις μαλακίες τώρα;!
Δηλαδή πλέον είσαι τόσο πολυάσχολη, που δεν θα μπορείς όυτε ένα δημοσίευμα την εβδομάδα;
Έστω το δεκαπενθήμερο;
Με τί θα γελάω;
:(

ΥΓ. Α! Μήπως ξεκινάς εκπομπή στο ΣΚΑΪ;
χεχε!

Anonymous said...

Δεκάρα δεν δίνω για όσα γράφονται από ανώνυμους πια. Τις περσόνες που με ενδιαφέρουν φρόντισα να τις μάθω. Αμέσως τοποθέτησα τα λόγια τους στο σωστό ράφι. Κατάλαβα τα κίνητρα. Δικαιολόγησα. Ακόμα και συμπάθησα. Ανώνυμους που απέκτησαν πρόσωπο, τους δικαιολόγησα λιγάκι για την ενδεχόμενη χολή, ιδίως άν είχαν πρόσωπο τραυματισμένο. Διότι κι εγώ τραβάω ζόρια -συμμερίζομαι την ταραχή. Αλλά τον εντελώς "ανώνυμο" που γράφει χοντράδες με την σκέψη ότι κανείς δεν τον ξέρει, κανείς δεν θα τον ανακαλύψει τον περιφρονώ βαθύτατα. Είναι η πληγή των μπλογκς. Και η κερκόπορτά τους. Εξ αιτίας τους, σύντομα, θα μπουν οι μπάτσοι στην σχεδον ουτοπική αναρχία του ίντερνετ και θα τα κανουν όλα σαν τα μούτρα τους. Μιλώ εκ πείρας: Σχεδόν ποτέ δεν γράφτηκε κάτι εμπαθές από ανώνυμο στο ίντερνετ που δεν είχε από πίσω φτηνά απωθημένα, παλιούς λογαριασμούς, ή ίδια συμφέροντα. Δυό τρείς εξαιρέσεις μόνο ξέρω, που είναι και πολύ ενδιαφέρουσες (διότι είναι ούφο). Εμμένω σε αυτό που είπα σε πολύ πιο άγουρες εποχές: η ανωνυμία στο ίντερνετ ξεκίνησε αγνά και παιχνιδιάρικα, αλλά έχει γίνει κομπλεξική βιοτεχνία τρωκτικών. Πρέπει να γυρίσει στη τρύπα της -το ιντερνετ είναι ωραίο όταν το βλέπεις όχι σαν τρύπα, αλλά σαν θάλασσα.

Βάσκες said...

Έλα ρε συ δεν το πιστεύω.

Εγώ έγραψα ένα πρωταπριλιάτικο για τον Old boy αλλά σταμάτα.

Εγώ σε διαβάζω τώρα, τώρα άρχισα να διαβάζω και να γράφω έτσι και αλλιώς και θα μας λείψεις.

Άλλαξε γνώμη, τώρα.

George Korbakis said...

Κρίμα ρε γαμώτο...Μου άρεσε πολύ το blog σου...Καλή συνέχεια πάντως!

artois said...

Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, το blogging ουδείς από όσους το δοκίμασαν.

Θέλεις να γίνεις πλούσια;

Σου βάζω στοίχημα, κινητά μου κι ακίνητα, βίλες κι αυτοκίνητα ότι ΔΕΝ θα ξαναγυρίσεις. Αν ξαναγυρίσεις, τα χάνω όλα και μένω στον άσο. Εγγυητές όλοι οι αξιόλογοι μπλόγκερς.

χιχιχί

(ζαβολιές δεκτές - το στοίχημα ισχύει ακόμα κι αν γυρίσεις με άλλη περσόνα)

Anonymous said...

Good luck honey :)

saltwater & Jim said...

σε ευχαριστούμε για την όμορφη παρέα..ginaki,surfarisma και mantalenaki..
"άλλος για την βάρκα μας??"χεχεχε
να περνάς όμορφα οτι και αν κάνεις..

Anonymous said...

στον πούτσο μας

Fight Back said...

γραφε ομως

museologist said...

Γεια χαρά Μανταλένα. Θα μου λείψει το καθημερινό κλικ στο blog σου.

Anonymous said...

Τα θερμά συγχαρητήρια μου για την αποφασή σου. Είδες πόσο χάρηκε ο επώνυμος Στάθης. Ωραία έλα τώρα στο νησί να περάσουμε ΄αματα.

Μαρκησία του Ο. said...

Και μονο που με αναφέρεις μεσα σε αυτο το ποστ-χειμαρρο, με τιμας πολυ.

Λυπάμαι που φεύγεις αλλά απο την άλλη, κατανοώ απολύτως τους λόγους σου. Σου εύχομαι καλή τύχη σε ό,τι αποφασίσεις να κάνεις. Είμαι σίγουρη οτι θα πετυχεις γιατί κανεις αυτό που σου λεει η ψυχουλα σου.


σε φιλώ, c u around gal ;-)
xx

Anonymous said...

Κ γω που πήγα να πω "χρόνια πολλά" μόλις ξεκίνησα να διαβάζω...

Δεν καταλαβαίνω γιατί σταματάς, αν κ κάτι μου λέει, ότι μπορεί να φτιάξεις άλλο. Πολλές φορές που φαινόσουν κάπως απογοητευμένη αυτό έλεγα... γιατί από διάφορές μαλακίες που καταλάβαινα ότι είχαν συμβει με τα μπλογκς κ σου την πέφτανε, έτσι νόμιζα...

Κοίτα να δεις... κ γέλασα τόσο μ' αυτό το ποστ (πριν πεις ότι σταματας τουλάχιστον). Ελπίζω να μην είναι από απογοήτευση. Γιατί αν έχεις κουραστεί θα μπορούσες να γράφεις απλά όταν έχεις όρεξη κ χρόνο.

Κρίμα ρε, περνούσα τόσο καλα. Στην αρχή μου ρθε να σε βρίσω λίγο που σταματάς αλλά σου λέω είμαι σίγουρη ότι δε θα σε χάσουμε.

Τελοσπάντων, ελπίζω να περνάς καλα ό,τι κ αν κάνεις κ ας σε φχαριστιούνται μόνο οι κοντινοί σου άνθρωποι.

Υ.Γ. Οι ανώνυμοι που γράφουνε κακίες κ πολλές μαλακίες είναι πολύ λιγοτεροι κ πιο σπάνιοι από τους ανωνυμους που απλά λένε την γνώμη τους.

Anonymous said...

Τώρα ακούω κ το υπέροχο τραγουδάκι που έβαλες χθες... δυστηχώς σπανίως μπορούσα ν' ακουσω τα τραγουδάκια που έβαζες, δεν μου τα φόρτωνε

Πολλά φιλιά κ να περνάς καλά

The Motorcycle boy said...

Υπάρχει εκείνη η τελευταία σκηνή από τις "9 1/2 Βδομάδες", όπου ο Μίκυ (μαύρο πουλοβεράκι κατάσαρκα), έχει πλάτη την πόρτα και λέει "θα μετρήσω μέχρι το 10 και θα μου χτυπήσεις πάλι την πόρτα. 10 ... 9 ... 8... 7 ..." Κι εκεί τελειώνει η ταινία.

Υ.Γ.: Ξέρεις πόσο κωλόφαρδος ήμουν που σε γνώρισα. Τα λέμε εκεί έξω.

Anonymous said...

Δεν μας προετοίμασες για κάτι τέτοιο. Ανέβαζες ποστ το ένα μετά το άλλο.

Υπάρχει περίπτωση, έστω μία στο εκατομύριο, ν' αλλάξεις γνώμη; και να συνεχίσουμε να σε διαβάζουμε σ' αυτό το γλυκήτατο και ζοχαδιάρικο, που δεν το πτόησε τίποτα, μπλογκάκι;

Έστω μία στο τόσο, ν' ανεβάζεις κάτι

Anonymous said...

Χαχαχα!!! Ρε ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ.

Τ Ε Λ Ε Ι Ο !!! αυτό το παλιό ποστ που παραπέμπεις.

Γιατί φευγεις ρεεεεεεεε

Anonymous said...

mantalena σε ευχαριστώ για όλα

Mantalena Parianos said...

Ρε σεις...

δεν περίμενα τόσα mail.

Αισθάνομαι πολύ λιγότερη σιγουριά για την απόφασή μου σήμερα.
Και φοβάμαι μήπως καταλήξω να κάνω ό,τι κορόιδευα.

Σας ευχαριστώ όλους πάντως
φαίνεται να μου έχει διαφύγει κάτι πολύ σημαντικό εδώ πέρα - το οποίο δεν έχει να κάνει με μένα, αλλά με σας.

:)

ΠΕΤΕΦΡΗΣ said...

Εχετε υποσχεθεί επάνοδο με την Δευτέρα Παρουσία. Σας βεβαιώνω ότι είναι σε εξέλιξη!

Anonymous said...

Όπως λένε στο χωριό μου,

once a blogger, always a blogger!

Εις το επανιδείν.

Παναγιώτης Βρυώνης said...

Καλή συνέχεια, όπως την επιθυμείς.

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

Έλα βρε! Ξαναβγές στο κλαρί - η μισή ντροπή δική σου κι η μισή δική μας.

...η πρώτη είσαι που θα γίνεις ρεζίλι;

(το στοίχημα θα ισχύει για δυο 24/ωρα ακόμα)

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

Aν ντρέπεσαι να αυτοδιαψευστείς, θα σου φτιάξω φερετζέ με ψαλιδισμένες διάφανες κουρτίνες και πάνω τους θα κρεμάσω χριστουγεννιάτικα φωτάκια και πεταλούδες.

Κανείς δεν θα σε αναγνωρίσει!

Ιφιμέδεια said...

Καλά λογάκια λοιπόν.

Νομίζω είναι δύσκολο να κόψεις το χούϊ. Πρέπει να βγει πρώτα η ψυχή και έχεις πολύ δρόμο.

Δεν σου εύχομαι τίποτα. Νομίζω ότι θα είσαι εδώ.

γιωργος said...

Ήσουν ένα απο τα πρώτα άτομα που γνώρισα όταν μπήκα σε αυτόν τον λαβύρινθο. Καλή διέξοδο. Εχω χάσει και τον Sum εδώ και πολύ καιρό.

AA said...

Δε ξέρω τι έχει παίξει με το blog...μία ήταν ενεργοποιημένα τα σχόλια, μία δε φαινόταν το πόστ...

Απορώ πως σου ξέφυγε το "σημαντικό" της απήχησης ενώ η μουσική άποψη της δουλειάς σου θα έπρεπε ίσως να σου έχει μάθει οτι καλή είναι η χαρά της δημιουργίας αλλά ακόμα καλύτερη είναι η χαρά της ανταπόκρισης απο το κοινό...Το οποίο κοινό τώρα, για να ανταποκρίνεται, καταλαβαίνει!!! Και είναι καλύτερο να σε καταλαβαίνουν παρά να σε αγαπάνε...

Ότι και να κάνεις (Συνεχίσεις / Σταματήσεις)....άκου το Angel του Hendrix...και πάρτο όπως θές

Pastaflora said...

θα αστειεύεσαι... άντε μη φωνάξω κανέναν Πίγκου Πίγκου και σου ρίξει αποβολή! Ή τον Λαμπρ... και σε ταράξει στα ετεροχρονισμένα μαθήματα πολιτικής οικονομίας για να μάθεις να μας κοψοχολιάζεις. Θες να πω κι άλλα ονόματα αγαπημένων καθηγητών; Ε;

δ η μ ο λ ό γ ο ς said...

Την προσεχή Δευτέρα σας καλούμε να τιμήσετε με την Παρουσία σας το blog σας. Θα χαρούμε να παρευρεθείτε!

Anonymous said...

μανταλενακι!
αυτοσχολιαζεσαι τωρα;

χαχαχαχαχαχα

τις άλλες διακοσιες περσονες σου τι θα τις κανεις;

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Anonymous said...

Θα φτιάξει άλλες διακόσιες.

Πράγμα που μπορούν να κάνουν μόνο ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Απ' ό,τι φαίνεται όμως ανώνυμε το καραγουστάρεις αυτό το μπλογκ.

Μανταλένα μη σταματήσεις.

Jimmy Bloody Rose said...

Τελευταία -μετά από πολλούς μήνες αδράνειας- παρατηρώ μία κινητικότητα στο μπλογκ σου.
Εύχομαι να επιστρέψεις σύντομα!
...Α! Και καλή χρονιά με υγεία, αγάπη κι ό,τι επιθυμείς!

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Anonymous said...

ΤΖΟΥΤΖΟΥΚΟ,

ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΚΑΜΠΟΣΑ ΧΡΟΝΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΟΥ; ΟΤΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΠΑΙΔΑΡΕΛΙΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ, ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΣΕ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΜΟΙΑΖΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟ ΑΠΟΡΙΑΣ ΠΩΣ 10 ΑΝΘΡΩΠΟΙ -ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟ 5ΕΤΙΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΑΜΕ ΜΟΝΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ BLOGS- ΠΡΟΚΑΛΕΙΤΕ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΚΑΤΩΣΟΥΡΑ.

ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΣΤΑ MAIL LISTS ΚΑΙ ΣΤΑ FORUM ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΥΜΑΜΑΙ, ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΚΙ ΑΝ ΤΙΣ ΛΕΝΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΜΠΙΣΜΠΙΡΙΚΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ, ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΜΟΥ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ.

ΒΕΒΑΙΑ, ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΤΑ ΑΜΟΡΦΩΤΑ, ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ, ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ, ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ. ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΡΟΟΠΤΟΥ, ΛΙΓΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΠΛΑΚΑ. ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΔΕ, ΣΕ 10.000 ΧΡΟΝΙΑ, ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΝΑ ΚΟΙΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΚΟΙΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΣΕ 1.000.000 ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΕΙΔΟΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΑ ΟΣΤΑ ΜΑΣ -ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ- ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ.

ΑΣΗΜΑΝΤΟΙ ΕΙΣΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΙΘΙΝΑ, ΞΥΛΙΝΑ, ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ, ΧΑΡΤΙΝΑ, ΓΥΑΛΙΝΑ, ΠΛΑΣΤΙΚΑ, ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΑ ΚΑΙ ΑΡΡΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΣΑΣ, ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ.

ΠΑΝΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ (since 1984),
Анонимный

ΥΓ. ΡΕ ΣΥ ΣΤΑΘΗ, ΑΡΧΙΣΕΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΟΥΦΟ ΤΩΡΑ; ΔΕ ΣΟΥ ΤΟ'ΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟ MAIL ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ; LOL